دلنوشته

و حالا

رد پای گمشده ام

در آستانه ی کودکی بهار

بامداد حضورت را ، پرسه می زند

گفتم :

نقطه ، سر خط

و صاعقه ، خطوط افکارم را دزدید .

کنار تو می ایستم

و تو آهسته

غبار پلک هایم را می ربایی

سبز می شوم

و دست های تو

آرامش دقایقم  را سکوت می کند .